از همون روز اول هم خط شکن بود از زمان دانشجویی که با رهنمود امام دفتر تحکیم وحدت  را با چند تا از دوستاش بنا نهاد تا زمانی که مسئول مهندسی رزمی بود و توی عملیات کرکوک شرک می کرد تا زمانی که خط شکن جبهه فرهنگی انقلاب شد و انقلاب اسلامی را بازتعریف کرد تا دل اونهایی که نه هاشمی را اصول گرا می دانستند و نه دل با اصلاحات و رفورمیست ها داشتند را شاد کند و جریان حقیقی انقلاب را همراه کرد.
اما خط شکن ها بعضی وقت ها حواسشون نیست خودی می زنند و خط خودی را می شکنند! می گن خاکریز واسه دفاعه ما اهل حمله هستیم و خاکریز خودی را خراب می کنند تا راحت تر دفاع کنند و حواسشون به فردائی که نیاز به دفاع است نیست.
بسیاری از حرف های احمدی نژاد از این دسته است، شکستن خط قرمزها و حریم ها را احمدی نژاد برای کار بهتر و تلاش اصولی تر پیگیری می کند اما خراب کردن خاکریزها را دلسوزان انقلاب تحمل ندارند ببینند خط شکن حمله می کند اما چند لشکر باید در پشت خط شکن دفاع کنند و تامین کنند تا خط شکن بتواند حمله کند، حمله اگر اصولی نباشد خط شکن در محاصره دشمن می افتد، یکه و تنها!
شکستن خط قرمزها را شاید امروز بتوان به حساب صدق نیت احمدی نژاد گذاشت اما فردا روزی که دولتی با تفکری متفاوت بر سر کار آمد با این خط قرمزهای شکسته چه می توان کرد؟ تضعیف نهادهای نظارتی برای خدمت رسانی بهتر اگرچه از روی صدق نیت باشد اما خراب کردن خاکریزهای دفاعی است، انتصاب وزیر زن از همین جنس بود، صحبت از مکتب ایرانی و کوروش نیز از همین جنس است تضعیف مجلس و زیر بار قانون نرفتن نیز از همین جنس است و این دردی است که دلسوزان و فرماندهان می بینند و هشدار می دهند اما خط شکن تنها به حمله فکر می کند، می ترسیم روزی بیدار شود که یکه و تنها در محاصره دشمن باشد