خرابه

از این که بلیط اکران ویژه وبلاگ نویس ها برام اومده بود نوشتم اما ننوشتم که برنامه ام عوض شد و در زمان اکران ویژه وبلاگ نویس ها در اتوبوس عازم خانه بودم. بلیط اکران را به دوستی دادم با این قول که در ازای آن پستی در وبلاگ من در این مورد بنویسد. این دوستمان امروز قولش را عملی کرد.

یادداشت مهمان:

انتظار می رفت اخراجی های 3 به مشکلات آزاده های اسیر وضعیت جامعه امروزی بپردازد، اما  اخراجی های 3 نمایش صحنه های درگیری زرگری قرمزها و آبی های یکریشه در زمین فراموشی ارزش هاست.
فیلم حکایت خود را از چشم اشک آلود جانباز شیمیایی (حاج رسول) و سکوتش بخاطر روحیه دخترش ایران( مصلحت) آغاز می شود و با بازگوشدن پاره هایی از حقیقت از زبان متحجران دیروز و لیبرال های امروز ( حاجی گرینف) و ارائه نظریات غرب در ویترین ستاد انتخاباتی دباغ ( برابری زن و مرد، استفاده چهره های مطرح سینمایی و...) ادامه می یابد.
دراین میان گروهی که تلاش می کنند بی­رنگ باشند، و نیرنگ قرمز و آبی را درک کرده، قصد احیای ارزش های انقلابی را دارند.قصد آنها با شیوه ای( با شعار و سوت و کف) که داشتند؛ همخوانی نداشت. البته فریب آبی ها را هم خوردند.( حضور فرزند حاجی گرینف در پارتی آبی ها و دستگیری وی). نکته قابل توجه واثر گذارفیلم آشنایی پدران ( حاج رسول و سید) و غریبی فرزندان آنهاست که به زیبایی به تصویر کشیده شده است، سکوت ناشی از نجابت مخلصان عرصه جهاد، همچنین آلودگی جامعه به دروغ و نیرنگ که میزان اکسیژن حقیقت را برای تفکر و تشخیص نسل جوان به شدت کاهش داده است. درقسمتی از فیلم در آسایشگاه جانبازان کریم که خود از بازماندگان و شیمیایی های است که  به نبودن گوش شنوا ( بخوانید خفه کردن صدایشان) و شنیدن دردها و درس های شهیدان زنده دفاع مقدس اشاره می کند که حقایقی است که در پس هیاهوهای کاذب سیاسیون در فضای پس از جنگ وقعی داده نشده است.
 اخراجی های 3 آمد تا با برجسته نمودن پشت صحنه دنیایی که ظاهری فریبکارانه دارد عمق دلتنگی های آدم هایی که که بعد از سال ها، حالا دیگر گرد سفیدی بر موهایشان نشسته است و از جانبازی ها و فداکاری هایشان برای پس از جنگشان سهم خواهی نکردند و امتیازی کسب ننمودند و کیسه ای نیندوختنند، بلکه خانه نشین شده اند و با عزت و احترام نسبت به گذشته خود زندگی می کنند را به خوبی در قاب دوربین تصویر بکشد و نشان دهد که نسل سومی هایی که آن روزها ی حماسه و ایثار را یاد ندارند چگونه اسیر فریبکاری و دغلبازی و نیرنگ دنیای سیاست بازان می شوند و حقیقت قلب می شود تا مسمومیت فضای جامعه نفس کشیدن طبیعی را سخت و غیرممکن نماید.
اخراجی های 3 نمایه ای برای جامعه سیاست زده امروزی ماست. جایی که اصل های اخلاقی قربانی فرع های مادی گرایی می شوند واین فیلم سعی نموده است تا با برجسته نمودن حواشی عالم سیاست در پدیده ای به نام انتخابات که معضل و چالشی است که هزینه ها و مسائل عدیده ای را فراروی ما قرار داده است را در فیلم نشان دهد.

اخراجی های 3 نگاهش نگاه نقدی است که مناسبات سیاسی و اجتماعی بعد ازجنگ و به طور خاص انتخابات و مسائل و حواشی پر التهاب آن  را مدنظر دارد و سیاست و بازی های سیاسی را مورد نقد و هجو قرار می دهد و این اقدامی است که فارغ از نوع بیان و ارائه فیلم که تراژدی و کمدی با هم ادغام شده است و سوای نقدهای که بر آن هست  پرداختن به آن جرأت و شجاعتی می طلبد که از کسی چون مسعود ده نمکی برمی آید.

علی دبیری