نمی نویسم
بسیار دلم می خواهد از برخی جریانات دوست نمای معارض دولت بنویسم که چگونه به خاطر دعواهای سیاسی کارشکنی می کنند
بسیار دلم می خواهد از علی لاریجانی بنویسم و انتقاداتم از او و آن چه بر سر منتفدینش آمد.
بسیار دلم می خواهد از قوه ی قضائیه بنویسم و جمله ی شهید آوینی که «در جمهوری اسلامی همه آزادند الا حزب الله!»
بسیار دلم می خواهد از برخی مشکلات در دولت بنویسم و ...
و از منتقدینی که قند در دل دشمن آب می کنند.....
اما هر بار آمدم بنویسم دیدم نوشتنم تنها سودش به جیب دشمن می رود! از عیان شدن اختلاف ها، از جدا کردن افراد از بدنه ی نظام و از علنی کردن مشکلات هیچ سودی عاید هیچ کس نمی شود الا دشمن!
و اگرچه در انتقاد سودها نهفته است اما امروز شرایط ما جنگی است و اولویت ما وحدت! اگر آقایان بفهمند!
که ای کاش می فهمیدند.
صحبت رهبری در دیدار با کارگزاران نظام:
اين اختلافاتى كه گاهى بين مسئولين بروز ميكند - كه به سطح رسانهها هم كشيده ميشود؛ بيخود، بىمورد، بىفايده - به اتحاد ملى ضربه ميزند. يك عده ميشوند طرفدار اين، يك عده هم ميشوند طرفدار آن؛ مخالفت كردن، متهم كردن يكديگر؛ يك عدهاى قوهى مجريه را متهم كنند، يك عدهاى از آن طرف قوهى مقننه را متهم كنند، يك عدهاى قوهى قضائيه را متهم كنند، تقصيرها را گردن هم بيندازند؛ اين جزو كارهاى بسيار مضر است و دوستان محترم ما، مسئولان عزيز كشور بدانند كه اين در بين مردم هم هيچگونه آبرو و وجههاى ايجاد نميكند كه ما مشكلات را هى به گردن اين و آن بيندازيم. نه، يك مشكلاتى وجود دارد؛ بايد حل كرد و ميتوانيم هم حل كنيم؛ ما از حل مشكلاتمان ناتوان نيستيم.