خرابه

تا کی می‌خواهیم انتخابات را تبدیل به  انتخاب میان سیاه و سفید کنیم؟ در برنامه ی دیروز  امروز فردای پنج شنبه مدیرمسئول روزنامه ی اعتماد از این می‌گفت که اگر استقلال و پیروزی بازی کنند ورزشگاه پر می‌شود و منظورش این بود که خوب باید انتخابات را دوقطبی کرد تا حضور حداکثری فراهم شود.

اما آیا مردم ما حق انتخاب ندارند؟ مگر بنا نیست انتخاب

چرا هر کس که از اصلاح طلب ها به میدان می‌آید فکر می کند باید تمام رای های منافقین و معاندین را هم به همراه اصلاح طلب ها داشته باشد؟ و به همین خاطر نه تنها مرزبندی نمی‌کند بلکه حرف های دوپهلوی بسیار می‌زند؟ خوب اون بیچاره ای که از نظر فکری اصلاح طلبه اما نمی خواد در کنار منافقین و معاندین در یک خط قرار بگیرد باید چه کار کند؟ات باشد؟ خوب اگر من مجبور باشم برای حفظ ارزش های نظام و پایمال نشدن خون شهدا به کسی رای دهم که بسیاری از جوانب برنامه هایش را قبول ندارم این چه انتخاب ی است؟ 

چرا آن شخصی که از نظر سیاست خارجی با اصولگراها نزدیکی بیشتری دارد مجبور شود به برنامه های اقتصادی ای رای دهد که کاملا با آن مخالف است؟

چرا آن عدالتخواهی که لیبرالیسم اقتصادی را قبول ندارد به کسی رای دهد که با مدل های لیبرالی اقتصادی آمده است؟

به نظر من تعدد کاندیداها است که به مردم حق انتخاب می دهد. انتخاب برنامه ها، انتخاب مدل سیاسی و اقتصادی و فرهنگی

ای کاش این کاندیداها به جای آن که به دنبال شعار دادن بودند و تخریب رقبا و شکستن مرزها و وعده های بیهوده ها می‌آمدند و خودشان را معرفی می‌کردند به همراه مدل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی شان