از مدت ها پیش که از دوستان اس ام اس می آمد برای پیوستن به پویش دعوت از جلیلی و من بی توجه بودم استدلالم این بود که تا مابقی گزینه ها مشخص نشوند و مشخص نشود که گزینه بهتری نیست نمی توانم از کسی حمایت کنم.

وقتی آمدن جلیلی قطعی شد هنوز هم حاضر نبودم اعلام حمایتی یا حتی ابراز برائتی کنم چرا که ممکن بود مجبور شویم از ترس رای آوردن بدتری به بدی رای بدهیم. گفتم تا اعلام تائید صلاحیت شده ها صبر می کنم.

وقتی تایید صلاحیت ها اعلام شد باز هم بر روی ولایتی و جلیلی و حداد عادل در شک بودم و بررسی هایم مانده بود. اما بالاخره به این نتیجه رسیدم که جلیلی اصلح است و اعلام می کنم که رای من جلیلی است.

حالا رای من بنا نیست رای تاثیرگذاری باشد یا وزنی داشته باشد اما خواستم بگویم رایم از روی حب و بغض نیست و برای رایم حجت شرعی دارم.

اگر فرصتی شود دلایل ایجابی و صلبی ام برای رای به جلیلی را خواهم نوشت.